Pàris dienas atpakal, bûdams vecpilsétà,vienà mazà paklusà ielinà un gaidîdams kàdu, manu uzmanîbu piesaistija viens kakîts. Tupéja vins uz noplukusha mûrîsha, sétas iekshpusé un izskatîjàs, ka mazliet garlaikojàs, tàpat kà es . Iznému telefonu un sàku vinu fochét . Man par lielu izbrînu,neaizskréja kà biju gaidîjis,bet izlîda pie manis ! Garàmgàjéji arî smaidîja, kad kakis man trinàs gar kàjàm. Beigàs shîramies kà îsti draugi . Ceru vinu vél kàdreiz apraudzît !

pashtukoja

blusinu padzenàja

un klàt bija !

Labi audzinàts, pateica chau-nau !

Manas botas papucéja ...

mashîna nàk ...

un atvadas, jau atkal uz mûrisha ...
Tàds îss, bet silts draudzîbas mirklis !